نبرد در آسمان

 

بسم الله الرحمن الرحیم

خاطره ای از شهید گمنام جاوید الاثر هاشم آل آقا

بیشتر خلبانان اف14 اورا به عنوان استاد و پیشکسوت می دانستند.به ریز ترین مسائل پرواز و هواپیماهای جنگنده کاملا مسلط بود. نقش بی نظیری در همه پیروزی های هوایی داشت. دوره معلمی پرواز با اف 14 را در آمریکا گذرانده بود. وقتی تیمهای پروازی به قصد مناطق دشمن حرکت می کرد یا رهبر گروه بود یا از پایگاه هوایی بچه ها را هدایت می کرد. همراهی او آرامشی برای همه خلبانها بود.

سال 61 وقتی از عملیات بر میگشتم هواپیمای من آسیب دید. کنترل هواپیما بسیار سخت شده بود. در این شرایط معمولا خلبان خودرا نجات می دهد و هواپیمارا رها می کند. نمی دانستم چه کنم. یکدفعه از پشت بیسیم صدای آرامش بخشی شنیدم. خودش بود. استاد همیشگی من.

او از پشت بیسیم شروع به صحبت و راهنمایی کرد. کلام او برای من آرامش بود. گویی در کنار من در کابین نشسته و مرا کمک می کند. با لطف خدا و کمکهای او توانستم سالم در پایگاه به زمین بنشینم. آری سرتیپ هاشم آل آقا به گردن بیشتر خلبانان یا شاید بگوئیم به گردن نیروی هوایی حق دارد.

مدتی بود که عراق به کشتی های ایرانی حمله می کرد. شنبه 20 مرداد 63 دو فروند جنگنده اف 14 به قصد خلیج فارس پرواز کردند. مسئول دسته پروازی و خلبان یکی از آنها هاشم بود.

چند کشتی ایرانی در سواحل بوشهر مشغول پهلو گیری بودند. در همین زمان چند جنگنده عراقی به آسمان خلیج نزدیک شدند.عراق توسط آمریکا به موشکهای حرارتی هوا به هوا مجهز شده بود. درگیری هوایی برای دقایقی به طول انجامیدو یکی از هواپیماهای عراقی از ارتفاع پایین به پشت اف14 آمد. موشک او به سوی هواپیمای هاشم شلیک شد.

مادر پایگاه بودیم. از طریق بیسیم و رادار عملیات آنها را پیگیری می کردیم. به یکباره نفس ها در سینه حبس شد! مادیگر هواپیمای هاشم را در صفحه رادار نمیدیدیم. کمک او با چتر نجات بیرون پرید اما هاشم...

هواپیما در منطقه ای در شمال خلیج فارس که حالت باطلاقی داشت سقوط کرد. ساعتها و روزها تلاش گروه تجسس هوایی بی فایده بود. دیگر نه از هاشم خبری شد نه از لاشه هواپیما. 

سرتیپ آل آقا مزد زحمات شبانه روزی خود را گرفت. حیف بود که او به مرگ طبیعی از دنیا برود. خدوند اورا انتخاب نمود. او به جرگه شهدای گمنان و جاویدالاثر دفاع مقدس پیوست.

"از کتاب شهید گمنام"