شیدای مجنون...

 

بسم رب الشهداء...

در والفجر مقدماتی معاون تیپ ابوذر بود. در سال 63 بعد از عملیات والفجر4 آثار پیری و شکستگی را درچهره او مشاهده می کردیم. در این عملیات بسیاری از دوستانش از او جدا شدند.

داغ سردارانی نظیر اصغر رنجبران، مهدی خندان، شهید حاجی پور، شهید ورامینی، شهید معصومی، شهید نظام آبادی و ... حسن زمانی را پیر کرد.

برای عملیات خیبر بچه های گردان حمزه را به منطقه جفیر در نزدیکی محور عملیات آورد و برای آنها صحبت کرد.

حسن مطیع فرماندهی بود. نیروها در منطقه طلائیه و جزایر مجنون کار را شروع کردند.

طبق دستور فرماندهی و با شروع عملیات، پل بزرگ متحرکی را محض عبور تدارکات به سمت منطقه آورد. دشمن با آتش سنگین و بمباران شیمیایی و با بکار گیری گارد ریاست جمهوری خود مانع پیشروی آنها شد. حسن مجروح شده بود. اما با درایت او تا قبل از روشن شدن هوا مجروحین و شهدا را از منطقه تخلیه کردیم.

لحظاتی بعد پل را به سمت جلو انتقال دادیم . وقتی برگشتیم حسن در گوشه ای آرام خوابیده بود!

سردار شهید حسن زمانی آرزو داشت گمنام بماند. خدا هم آرزویش را در جزایر مجنون برآورده کرد.

از کتاب "شهید گمنام"