ذوالفغار...

بسم رب الشهداء والصدیقین...

نگاهت...

 همچون تیغ صیغلی

 دل هر دشمنی را به لرزه در می آورد...

اخلاصت...

زبانزد همه بود...

سخنانت...

آرام بود اما محکم

 و یادآور آن آیه

 " و قولوا قولا سدیدا..."

و رفتارت...

تجسمی از

"اشداءعلی الکفار رحماء بینهم"

همه ی اینها در تو آن سردار عشق را ساخت...

همه اینها در تو...

اینچنین تو را مخفیانه بین همه محبوب کرده بود...

بعد ازآسمانی شدنت...

انگار همه تازه فهمیدند که چقدر دوستت داشتند...

 و دارند ...

بعد از رفتنت همه فهمیدند که...

چقدر دل همه را در طول این سال ها آرام با خود برده بودی...

آنقدر آرام که  بعد از آسمانی شدنت...

 آن عشق  در آنی در دل همه به جوشش درآمد...

و آن قیامت را آفرید...

به راستی که نمیتوان تورا فهمید...

حداقل تا وقتی که تو نشویم...

و آیا خواهیم شد...؟

آیا قاسم سلیمانی خواهیم شد...؟

قاسم سلیمانی، 

مالک اشتر علی،

 ذوالفغار علی

تنها و تنها تو بودی و خواهی بود...

و ما 

تو

 نخواهیم شد

اما

تورا ادامه خواهیم داد.

ای شهید...