صلاح کار کجا و منِ خراب کجا

بسم الله النور

سلام

سلام بر شما ای عزیز که در میان دوستدارانتان غریب و برای یاری شما شتابنده ای نیست

در کدامین این سرزمین خاکی به حال ما خاک نشینان غصه دارید

که حال ما تنها شایستگی غصه دارد

تاریکی را در آغوش کشیده و روشنای صبح را از یاد برده ایم

صبحی که میتواند بسبار نزدیک باشد

حتی نزدیک تر از پلک زدنی

 راه را در عین درخشندگی رها کرده و در کویر مهلک نفس گرفتار گشته ایم

با شادمانی بی دوامی گمان می‌بریم که قله های سعادت و رستگاری را فتح کرده ایم 

درحالی که از دامنه کوه سقوط کرده و در لبه پرتگاهی عمیق گام برمی‌داریم 

و شاید تا کنون به درون آن بلعیده شده باشیم

دنیا را فنا ناپذیر و جاودانگی را دور پنداشته ایم

در باطلی که آن را حق می‌پنداریم شتابان و در یاری حقی که مظلوم مانده خود را به خواب زده ایم

" آیا برای کسانی که ایمان آورده اند وقت آن نرسیده که دل هایشان برای یاد خدا و برای آنچه از حق نازل شده فروتن و خاشع شود؟

 و مانند کسانی نباشند که پیش از آنها کتاب ( آسمانی ) به آنها داده شده بود ، 

پس مدت ( عمر و خوشی زندگی ) بر آنها طولانی شد و دل هایشان سخت گردید ، 

و بسیاری از آنها نافرمان بودند؟! " 

(سوره حدید آیه ۱۶)