یه آرزوی خیلی خیلی خوب :)

بسم رب الشهداء

 

 گفتم:(( محسن! اوج آرزوم اینه که تو بهترین جای اصفهان شیک ترین خونه رو داشته باشم

و ماشین آخرین مدل. آرزوی تو چیه؟))

نه گذاشت نه برداشت یه کلمه گفت:(( شهادت.))

(به نقل از دوست شهید)

نَحنُ مُقاوِمون

بسم الله النور

ما چیکار کردیم..؟

بسم الله النور

محسن با بچه ها خیلی مودبانه رفتار می کرد، ولی بیشتر با من و رسول جور بود. با هم داشتیم سفره هیئت را پاک می کردیم، 

گفتم:(( محسن! شاید قسمت نیست شاید خدا خوابوندتت توی آب نمک واسه روز مبادا. 

مثلا سید رضا رو ببین چقدر دوست داره بره ولی قسمتش نمیشه.))) گفت:(( رفیق! سید داره کار فرهنگی میکنه

 ما چیکار کردیم برای امام زمان مون (عج)؟)) گفت:(( تو لشگر به پویا ایزدی و چندتا دیگه از بچه ها می گفتند اخراجی ها!

 وقتی باهم سوریه بودیم از پویا جدا شدم به فاصله 5 دقیقه برجک رو زندن و پویا شهید شد. حمیدرضا دایی تقی شب که 

رسید سوریه ده نفری دور هم جمع شدیم و سینه زنی راه انداختیم. نه هیئت داشتیم نه مداح. حمید رضا مثل میون دارا افتاد

 وسط. چطور سینه می زد! فرداش شهید شد! ما لیاقتشو نداریم رفیق!))

گفتم:(( محسن! چه جوری بعضیا لیاقتشو پیدا می کنند شهید بشن؟))

گفت:(( وقتی حمید شهید شد، من تازه فهمیدم حمید نماز شب می خونده و شبا با خدا درد و دل میکرده.

 منی که رفیقش بودم نمی دونستم. قرآن زیاد می خوندند نهج البلاغه زیاد می خوندند که خودم لیاقت خوندنشو ندارم! و...)) 

"از کتاب سرمشق"

مانده بی سر شدنم... :)

بسم رب الشهداء

به راستی که روز شهادتت میلاد حقیقی تو بود...

و تو زنده به حیات ابدی شدی...

آنقدر عزتمندانه که (( غبطه ِی بزرگ زندگانی شدی¹)) 

ای رستگار!

ای مسعود!

ای شاهد مشهود!

حال که خدایت عاشقت شد...

مایِ بی مایه را هم گوشه چشمی از روی لطفی...بنما.

1- از سید علی موسوی گرمارودی با کمی تغییر

م، مثل محسن

بسم رب المحسنین

تا پیامش رسید که دارم میروم نوکری حضرت زینب(س) و حلالم کنید، دلم خالی شد. جواب دادم:((التماس دعا.)) دلم آرام نشد. زنگ زدم و گفتم: